Vanochtend was ik op tijd wakker en ging ontbijten in het kleine ontbijtzaaltje van Rodeway Inn. De slaapkamer was voortreffelijk, maar aan de kleine kant. De ontvangst was hartelijk en persoonlijk en op het bed stond een handgeschreven kaart klaar van de manager met daarop een welkomstwoord. Anderzijds was het gebouw nogal gehorig, zodat de nacht niet helemaal stil verliep.
Na het ontbijt reed ik over de wegwerkzaamheden in Gardiner naar de noordingang van Yellowstone Ntl. Park. Ik liet mijn pasje en paspoort zien en mocht binnenrijden. Het was nog maar 8.45 uur toen ik bij Mammoth Hot Springs stopte en daar naar deze bijzondere structuren keek. Het is een stelsel van hete bronnen waaruit kalkwater stroomt, de kalk blijft achter en vormt deze structuren. Doordat de stromen geregeld veranderen, is de plaats zelf ook steeds aan verandering onderhevig. Ik liep een rondje over de onderste terrassen en reed toen naar boven voor de loop over de bovenste terrassen, waar ik af en toe ook even stopte.
Vervolgens reed ik verder. Ik had besloten om de werkzaamheden tussen Mammoth en Norris te omzeilen en om te rijden over Tower en Canyon Village. Het was een prachtige route en dat was dan ook het enige voordeel dat ik ervan had. Omrijden kostte veel meer tijd dan het tijdsverlies door de werkzaamheden gekost zou hebben. Tegen half elf kwam ik bij Morris aan en vond met enige moeite een parkeerplaats. Ik liep het geyser basin een eindje in en merkte toen dat de batterij van mijn camera leeg was en mijn reserve batterijen in de auto lagen.
Toen ik terug was bij de auto besloot ik om verder te rijden en te bezien of ik vanmiddag of morgen nog eens naar Norris zou gaan, ik zou er zeker nog enkele keren langskomen. Ik reed dus helemaal door naar Old Faithful, waar het aanzienlijk meer moeite kostte om een parkeerplaatsje te vinden. Aangezien de bankjes bij de geyser helemaal leeg waren, nam ik aan dat een volgende uitbarsting nog wel enige tijd op zich zou laten wachten en ging ik eerst lunchen, met uitzicht op de geyser.
Daarna liep ik naar het bezoekersventrum om te kijken hoe laat de volgende eruptie zou zijn. Terwijl ik daar binnen was en zag dat de uitbarsting om 1.01 PM (+/- 10 min) zou zijn, hoorde ik omroepen dat Beehive Geyser op uitbarsten stond. Deze geyser, die een keer per dag op een onvoorspelbare tijd spuit, bevond zich vlak bij Old Faithful. Samen met veel anderen liep ik er heen. Toen we er aankwamen werd duidelijk hoe men wist dat er een uitbarsting zou komen. Vlak naast de opening van de echte geyser spoot een dun straaltje water omhoog. Dit wordt de indicator genoemd. Zodra deze begint te spuiten, barst Beehive 15-20 minuten later uit. En inderdaad, na enig wachten was het zover. Een enorme watermassa werd hoog de lucht in gespoten. Beehive spuit hoger en langduriger dan Old Faithful, maar is minder beroemd door zijn onvoorspelbaarheid.
Nadat de uitbarsting voorbij was, liep iedereen weer terug naar Old Faithful, want die zou ook nog beginnen. Het duurde bij + 10 minuten na de voorspelde tijd voordat Old Faithful begon. Inderdaad spoot hij minder hoog en minder langdurig, maar ook dit was een indrukwekkend gezicht van een geweldig natuurverschijnsel.
Ik zocht mijn auto weer op en reed terug naar het noorden tot bij de parkeerplaats aan het begin van Fairy Falls trail. Ik liep dat pad op in de richting van Midway Geyser Basin, waar het langs loopt. Het pad was vrijwel vlak en langs de kanten waren diverse stomende poeltjes en bronnetjes te zien. Ter hoogte van Grand Prismatic Spring was er een duidelijke afslag naar links. Dat paadje ging steil omhoog de heuvel op. Op een zekere hoogte was het uitzicht op Grand Prismatic Spring en het hele basin optimaal. Vanuit de hoogte waren de kleuren van deze bijzondere bron beter te zien. Het overzicht was, zoals te verwachten, veel beter dan vanaf het wandelpad.
Nadat ik het uitzicht bekeken had en uitgehijgd was liep ik terug naar de parkeerplaats en reed verder naar het noorden. Een eindje verder kon ik rechtsaf slaan, Firehole Lake Drive op. Dit eenrichtingsweggetje voert langs enkele thermische verschijnselen, borrelende bronnen, spuitende geysertjes en de bekende gekleurde afwateringsbanen, waarlangs het hete water het laagste punt opzoekt. Ik stopte bij de verschillende bezienswaardigheden en reed toen verder.
De volgende stop was voorbij Madison, bij Gibbon Falls. Daarna reed ik verder naar Artists Paintpot, waar ik de wandeling naar de modderpotten maakte. Hier borrelt heet water uit de grond en neemt daarbij de klei en aarde mee, zodat een dikke pap ontstond die staat te borrelen alsof deze staat te koken. En dat klopt ook wel, het water is op kookpunt temperatuur. Ik liep het rondje over de heuvel en toen weer terug naar de parkeerplaats. Inmiddels was de middag een eind verstreken en begon ik aan de terugreis naar Gardiner. De wegwerkzaamheden veroorzaakten natuurlijk wat vertraging, maar dramatisch was dat niet. Ik at die avond voortreffelijk bij Raven in Gardiner.
Schitterende dag! 154 mijl.
Af en toe een pijnlijk gevoel in de mond, vooral bij koude dranken. Ik vroeg me af of dat goed zal gaan de komende twee weken, of dat ik hier nog een tandarts zal moeten bezoeken.
Voor meer foto’s van deze vakantie klik
