Van Eischoll naar Chandolin
Vanmorgen was het voor de tiende keer prachtig weer toen we opstonden. Tot nu toe hebben we slechts een morgen gehad met bewolking en nattigheid. Alle andere dagen was het droog en zonnig tot zeer zonnig. Op ons lijstje stond nog een wandeling boven de Illgraben vanuit Chandolin in het Val d’Anniviers. Gezien de fraaie weersomstandigheden wilden we die vandaag gaan lopen.
Eerst liep ik gewoontegetrouw naar de Volg om brood te kopen. Daarbij maakte ik dit keer geen foto van de kerktoren maar van de dorpspomp met de drinkbakken die op het dorpspleintje van Eischoll staat.
Na het ontbijt pakten we onze spullen in en reden de berg af naar Turtmann. Daar gingen we linksaf richting Sierre, Net voor Sierre draaiden we het Val d’ Anniviers in. De weg klom steil omhoog langs het Rhônedal, zodat we een mooi uitzicht hadden op Sierre en de wijnhellingen die dit deel van het Rhônedal kenmerken.
Na enkele haarspeldbochten kwamen we in Niouc, waarna we het dal verder inreden richting Vissoie. De toegang tot dit dal is in het verleden altijd lastig geweest en het is nog te zien dat er passages zijn waar het aanleggen van de weg heel wat hoofdbrekens heeft gekost. Bij Pontis leek de weg tegen de bergwand aangeplakt te zijn en reden we langs een diepe afgrond omhoog. Daarna konden we ongestoord doorrijden tot Vissoie, waar we afsloegen naar St. Luc en vervolgens naar Chandolin. Er werd hier aan de weg gewerkt, wat voor enig oponthoud zorgde, maar hinderlijk was dat niet.
Van Chandolin via Tsapé naar de Illsee
In Chandolin parkeerden we bij het dalstation van de stoeltjeslift naar Tsapé. We trokken onze wandelschoenen aan, namen onze spullen mee, kochten een kaartje en namen plaats in de lift. We zweefden over het landschap omhoog tot we bij Tsapé arriveerden en uitstapten.
Daar begon onze wandeling. Eerst liepen we licht stijgend naar de Illseepas, waar we na ongeveer 45 minuten aankwamen. Vanaf deze plaats hadden we een mooi uitzicht op de Illsee en de twee andere meertjes die daarnaast liggen.
Iets verder weg en wat meer naar het noorden waren de bergen die aan weerszijden van het Lötschental liggen duidelijk zichtbaar. De vertrouwde Bietschhorn zag er vanuit dit standpunt weer anders uit, maar was wel duidelijk te herkennen.
Van de Illsee naar de Illgraben
Vanaf de Illseepas begonnen we aan de afdaling naar de Alpage de Chandolin. We hielden het hoge pad aan en kwamen dus niet bij de Cabane Illhorn terecht maar liepen met de klok mee om de Illhorn heen. Bij een strategisch geplaatste bank dronken we koffie en aten onze boterhammen op, omringd door talloze vliegen. Het uitzicht vanaf deze plek op de bergen boven Zinal met de kenmerkende Matterhorn en Dent Blanche was fantastisch.
We vervolgden onze wandeling dalwaarts en kwamen langzamerhand onder de boomgrens, wat wel prettig was omdat het op de kale berg ondanks de hoogte waarop we liepen behoorlijk warm geworden was.
Op de rand van de Illgraben
Nadat de omtrekkende beweging rond de Illhorn een eind voltooid was bereikten we een lastig stukje van het pad. Het ging behoorlijk steil op en neer door het bos in de richting van de rand van de Illgraben. Toen we bij het uitkijkpunt over de rand heen keken wisten we dat de wandeling niet tevergeefs was geweest.
We keken omlaag in een gigantisch kaal dal van 1500 meter diep. Helemaal beneden was een bruin stroompje zichtbaar, de beek Ill. De wanden van deze kloof bestaan uit instabiele steensoorten die onder invloed van regen gemakkelijk oplossen en mee naar beneden worden gevoerd. Na hevige regenval of bij grote hoeveelheden smeltwater ontstaan er modderstromen die boomstammen en rotsblokken meevoeren tot in de Rhône bij Susten.
Via Pramarin terug naar Chandolin
Nadat we hier enige tijd uitgebreid rondgekeken hadden sloegen we de weg naar Chandolin in. Al heel snel kwamen we op een breed pad, dat door een vierwielig voertuig bereden zou kunnen worden. De weg steeg lichtjes tot we bij Pramarin kwamen, waar enkele huisjes op de alp stonden te prijken in het zonlicht.
Vanaf Pramarin daalden we meest genoeglijk over de weg en een stukje heel steil over een skipiste af naar Chandolin, waar we rond kwart voor vier aankwamen. We hadden toen iets meer dan 7,5 km gelopen. Klik hier voor een overzicht van de route.
Van Chandolin langs St. Luc terug naar Eischoll
We deden onze schoenen uit bij de auto en reden daarna de berg af over St. Luc. Daar stopten we nog even om terug te kijken naar de bergen boven Zinal, die inmiddels een kraagje van wolken om zich heen hadden.
We reden verder het dal uit en draaiden bij Sierre rechtsaf in de richting van Susten en Leuk, waar we even stopten bij de Coop om een paar boodschappen te doen. We reden verder door het hete dal (in Turtmann noteerden we 35 graden!) en gingen de berg op naar Eischoll, waar het zoals altijd een graad of 5 à 7 koeler was. Daar rustten we uit, aten een maaltijd en hielden een rustige avond.
Prachtige dag gehad met veel afwisseling.
