The Henry Ford – Lowell
Na de laatste hotelovernachting van deze vakantie en het laatste hotelontbijtje pakten we onze spullen in en reden door Taylor naar Dearborn, waar we The Henry Ford wilden bezoeken. Het was een korte rit naar de grote parkeerplaats waar al behoorlijk wat auto’s stonden.
We kochten een kaartje voor The Village en The Museum en liepen door het enorme gebouw naar het historische dorp. In de open lucht zijn diverse historische gebouwen en objecten te zien. We zagen woonhuizen, werkplaatsen waar oude ambachten gedemonstreerd werden en industriële monumenten als een houtzagerij en een lokloods met bijbehorend museumspoor.
Er was veel meer te zien dan waarvoor we tijd hadden. Zeker als je gebruik wilt maken van alle attracties (rides genoemd) moet je behoorlijk wat tijd uittrekken voordat je alles gezien hebt.
Nadat we het dorp bekeken hadden, gingen we terug naar het hoofdgebouw. Inmiddels was het behoorlijk warm geworden, dus was het wel lekker om naar binnen te kunnen gaan. In het gebouw namen we een lunch in een cafetaria in het gezelschap van veel Amerikaanse families die vandaag dit populaire park bezochten.
Na de lunch liepen we naar het museum, waar we de enorme collectie werktuigen en voertuigen globaal bekeken. Ook hiervoor geldt dat er zo enorm veel staat, dat je gerust meerdere dagen kunt uittrekken voor een grondig bezoek.
In de collectie zagen we uiteraard auto’s, maar ook landbouwwerktuigen, treinen, handgereedschap, huisraad en zelfs een compleet cirkelvormig huis dat nooit in productie genomen werd. Het verband met de Fordfabrieken en de tentoonstelling is in veel gevallen niet (meteen) duidelijk, waardoor ook mensen die niet zoveel met auto’s hebben toch een heleboel te zien kunnen krijgen.
Rond 14:15 begonnen we aan het laatste stuk van onze reis naar Lowell om op tijd te kunnen zijn voor de family night die onze familie voor ons had georganiseerd. In het huis van mijn neef genoten we van een Amerikaanse maaltijd, met broodjes pulled pork, diverse salades en enorme glazen melk.
Na het eten werd er een soort receptie georganiseerd ter gelegenheid van ons huwelijk en het huwelijk van een nichtje. Er was bruidstaart, we werden toegezongen en er werden spelletjes gedaan.
Daarna zaten we tot laat buiten, bij een kampvuur dat door mijn neef werd aangelegd en door achterneefjes en nichtjes werd verzorgd, zodat het niet voortijdig doofde. Uiteraard ontbraken de geroosterde marshmellows hier niet.
Het was al tamelijk laat toen we terugreden naar het huis van onze oom en tante.
Prachtige dag met veel verschillende indrukken.
Afgelegde afstand: 159 mijl
