Van Centennial naar Colorado Springs
Vanmorgen toen ik wakker werd bleek het buiten helemaal bewolkt te zijn. Er was geen zon te zien, maar de lucht zag er ook niet direct dreigend uit. Het leek een mooie dag te worden voor een bezoek aan Great Sand Dunes National Park. Na het ontbijt vertrok ik rond 08:00 uur eerst naar het benzinestation om vol te tanken. Nadat ik een paar jaar geleden in de omgeving van Mount St. Helens eens bijna zonder benzine kwam te zitten heb ik me aangewend om ’s ochtends of ’s avonds standaard de tank helemaal te vullen. Je hebt dan voor 500 mijl genoeg en zoveel rijd je nooit op een dag.
Nadat ik getankt had draaide ik snelweg I25 op in zuidelijke richting. Het verkeer reed hier lekker door, de tegenovergestelde richting stond vrijwel vast. Al gauw passeerde ik Castle Rock, een plaats die gebouwd is aan de voet van een berg in de vorm van de kasteel.
Van Colorado Springs naar Great Sand Dunes National Park
De volgende plaats die ik passeerde was Colorado Springs. Inmiddels was het gaan regenen en toen ik een eindje door de stad reed zag ik overal mensen met paraplu’s lopen. Ik reed verder over I25 tot Walseburg. Daar ging ik de snelweg af en volgde Rt 160 in westelijke richting.
Ondertussen was het al lang weer droog en af en toe kwam de zon zelfs tevoorschijn. Toch was dat geen teken van echte weersverbetering. Daarvoor bleef het te bewolkt en er leken zich overal nieuwe buien te ontwikkelen. Ik volgde Rt 160 tot voorbij Blanca, waar ik Rt 150 noord opdraaide in de richting van Great Sand Dunes National Park. De weg voerde door een afwisselend landschap dat er redelijk groen uit zag.
Vanaf Rt 150 zag ik op zeker moment de duinen opdoemen. Dat was een merkwaardig gezicht. Aan de voet van een bergrug ligt een verzameling duinen op een uitgestrekte vlakte. Ik reed het park binnen en ging naar het visitors center. Het bleek dat ze daar niets te eten verkochten. En omdat het weer regende besloot ik terug te rijden naar het restaurant dat vlakbij de poort van het park gevestigd is. Ik at daar French dip voor lunch en reed daarna opnieuw het park binnen.
Wandeling bij de duinen
Inmiddels was het droog genoeg om rond te lopen. Wel was het koel en er kwam een gierende kille wind vanuit de bergen, die het zand alweer gedroogd had, waardoor het begon te stuiven.
De duinen zijn opgeblazen uit de enorme vlakte die ten zuidoosten van de duinen ligt. Vanuit de bergen komen tegengesteld winden, zodat het zand op hopen werd geblazen. De duinen vervormen nog steeds, maar worden nauwelijks meer groter omdat de vlakte begroeid is. Tussen de duinen en de bergrug ligt nog wel los zand en daarvandaan worden de duinen dan ook nog opgehoogd.
Ik liep naar het begin van de duinreeks toe en maakte wat foto’s. Het zand leek op het Nederlandse zoete zand. Het bleek vrij grof van korrel.
Van het National Park naar Gunnison
Ik liep terug naar de auto en begon aan de rit naar Gunnison. De omweg langs Great Sand Dunes Park was de moeite waard, maar als je het eenmaal hebt gezien, lijkt een hernieuwd bezoek me niet zo zinvol. In dat geval had ik vanaf Colorado Springs rechtstreeks naar Gunnison kunnen rijden.
Nu moest ik de hele vlakte oversteken. Ik zag hier overal bedrijvigheid van landbouw. Enorme beregeningsapparaten die een cirkel over het land beschrijven zorgden voor het benodigde water, want zonder bevloeiing zou dit een woestijnachtig gebied met schaarse begroeiing zijn.
Er werden nogal wat aardappels verbouwd. Het graan was kennelijk al geoogst. Bij Saguache bereikte ik de bergen weer en reed Rt 114 op, richting Gunnison. Het landschap werd weer bergachtig met canyons. Ik reed door het dal van de Saguache River en beklom de North Cochetopa Pass (10135 ft = 3089 m.)
Aankomst bij Rodeway Inn
Daarna reed ik door het dal van de Cochetopa River naar Gunnison. De hele route tussen Saguache en Gunnison was een mooie weg, met veel afwisselende berglandschappen.
Iets ten westen van Gunnison vond ik Rodeway Inn, waar ik een kamer had geboekt voor deze nacht.
Mooie dag gehad met verbeterend weer in de middag, hoewel er ’s avonds weer een buitje viel.
Afgelegde afstand 388 mijl.
Voor meer foto’s van deze vakantie klik hier (deel 1) of hier (deel 2) of hier (deel 3)
