Van Eischoll naar Wiler
Na opnieuw een goede nachtrust te hebben genoten, besloten we vandaag een stuk van de Lötschentaler Höhenweg te gaan wandelen. Maar voordat we op pad gingen, liep ik eerst naar de Volg, onze plaatselijke buurtsuper, waar ze onder andere vers brood verkopen. Ik kocht broodjes en wat fruit en daarna ontbeten we op ons gemak, terwijl de zon boven Eischoll scheen in de heldere ochtendlucht.
Nadat we gegeten hadden, pakten we onze spullen in en brachten alles in de auto. Daarna vertrokken we en reden de berg af naar beneden, naar Turtmann. Daar sloegen we rechtsaf om naar Steg te rijden. De Kantonalstrasse was hier erg rustig, waarschijnlijk omdat er tussen Leuk en Steg nu snelweg beschikbaar was en het doorgaande verkeer niet langer allemaal meer door Turtmann hoefde te rijden.
Bij Steg sloegen we af in de richting van Goppenstein en vervolgens verder het Lötschental in. Het weer bleef mooi en toen we Ferden passeerden lag het dal in alle schoonheid voor onze ogen. We parkeerden de auto bij de kabelbaan bij Wiler en trokken onze schoenen aan. We waren juist op tijd voor de baan van 10:55 uur, die stipt op tijd vertrok. Enkele minuten later stapten we uit op Lauchernalp.
Van Lauchernalp naar Weritzalp
Daar smeerden we ons in, waarna we de bordjes bestudeerden en de richting van Fafleralp kozen. Dit was maar een van de vele bestemmingen die vanuit Lauchernalp te bereiken waren. Zo hadden we ook kunnen kiezen voor de Lötschenpass, met eventueel het vervolg naar Kandersteg, maar dat zou zeker zeven uur netto wandeltijd bedragen. Bovendien herinnerde ik me dat het laatste stuk van deze tocht vrij eentonig en langdradig was. En we waren vandaag echt voor de Lötschentaler Höhenweg gekomen…
Al gauw lieten we de huisjes van de alp achter ons en kwamen we in de vrije natuur terecht. Het eerste stuk van de wandeling verliep door open landschap dat gebruikt werd voor hooibouw. We staken diverse beken over die bruisend vanaf grote hoogte kwamen aanstromen. Bij de eerste, de Milibach, hielden we even halt om wat foto’s te maken en het water te voelen.
Na het oversteken van de beek kwam Weritzalp langzamerhand in zicht, maar voordat we daar kwamen, dronken we eerst koffie in de luwte van Biel, waar we beschut zaten tegen de vlagerige wind die vanuit het dal omhoog blies. Het weer was wat wisselvallig: we liepen geregeld in de zon, maar af en toe ook onder tamelijk dikke bewolking.
Van Weritzalp naar Tellialp
Op Weritzalp keken we even in het piepkleine kapelletje dat daar staat, waarna we verder liepen in de richting van Tellialp. We lieten nu de weiden achter ons en liepen lange tijd door het bos. Opmerkelijk waren de vele rotsblokken die her en der tussen de bomen lagen. Ook stonden er overal lawinehekken, een teken dat hier nog wel eens iets langs de berg naar beneden wil rollen.
Toen we uit het bos kwamen, zagen we Tellialp al liggen. Met diverse haarspelden daalden we steil af naar de alp, waar een restaurantje gevestigd was. We streken neer op het terras en bestelden soep en brood. We zaten heerlijk in de zon temidden van andere wandelaars en aten onze soep met brood en ons eigen brood. Intussen genoten we van het prachtige landschap. De Bietschhorn, die de hele wandeling zichtbaar was, liet zich vanaf deze plak wel haast op zijn voordeligst zien. Na deze pauze liepen we verder.
Van Tellialp naar Fafleralp
Het wandelbordje gaf aan dat het nog omstreeks een uur lopen zou zijn naar Fafleralp. Aangezien het iets voor tweeën was gingen we er min of meer vanuit dat we de bus van 15:18 uur niet zouden halen. We verwachtten nog wel enkele keren te zullen pauzeren, maar dat viel wel mee. Uiteraard stopten we even bij Schwarzsee en zaten daar even heerlijk op een van de bankjes, die ten gerieve van de toeristen waren geplaatst.
Nadat we Schwarzsee hadden gezien liepen we zonder uitgebreide stops in een keer door over de Lötschentaler Höhenweg naar Fafleralp. Ook het laatste deel van de wandeling ging door bossen, pas vlakbij de alp verlieten we het bos en kwamen in open landschap. Daar konden we dan ook een blik werpen op de imponerende Telligletsjer die vanaf de Petersgrat omlaag hing in het Lötschental.
Al met al waren we net precies op tijd op de parkeerplaats om de bus van 15:18 te halen. We hadden geen zin om een uur op Fafleralp te moeten blijven, dus stapten we in, kochten een kaartje en reden met de Postbus terug naar het dalstation van de kabelbaan. Daar verwisselden we onze schoenen, waarna we besloten met de auto nog een eindje verder het dal in te rijden.
Blatten (Lötschental)
Het bleek algauw dat we vanuit de bus niet alles goed hadden gezien. We stopten even in Blatten om de huisjes en de moderne kerk te fotograferen en het gebulder van de Lonza, dat we de hele dag als een geruis hadden gehoord, nu eens van dichtbij te horen.
Van Blatten naar Eischoll
Na de stop in Blatten keerden we om en reden het dal weer uit. Toen we net uit de tunnel bij Hohtenn gereden waren, stopten we bij een abrikozenstandje en kochten een bakje Walliser Aprikosen. Daarna reden we naar Eischoll, waar we dineerden met pasta en terugkeken op een mooie dag op de Lötschentaler Höhenweg.
Afgelegde afstand met de auto: 69 km, te voet: 9,6 km
Klik hier voor een overzicht van de wandeling op sports-tracker (NB: vanaf kilometer 9,6 is per ongeluk nog een stukje busrit opgenomen)
