Sissinghurst – Newchapel
Ook afgelopen nacht sliepen we heerlijk in Studio Cottage in Sissinghurst. We ontbeten nogmaals met een ‘Nederlands’ ontbijtje en maakten ons klaar voor een bezoekje aan Heron’s Bonsai en RHS Wisley. Na het ontbijt ruimden we het huisje op, pakten onze spullen in en maakten ons klaar om te vertrekken.
Nadat we alles in de auto hadden gebracht en het huisje zo goed als mogelijk hadden achtergelaten zoals we het hadden aangetroffen. We vertrokken uit Sissinghurst en reden eerst naar Cranbrook, waar we even rondliepen en wat foto’s maakten.
Cranbrook heeft een blikvanger in de vorm van een windmolen, die hoog boven de bebouwing uitsteekt. Minder zichtbaar is de Providence Chapel, een voormalige kapel van de baptisten, die in deerlijke toestand achter de huizen van de hoofdstraat staat. Onduidelijkheid over de regels en de onmogelijkheid om plannen uit te voeren hebben de achterliggende jaren geleid tot een status quo, waarin het gebouw er alleen maar op achteruit gaat.
Na de stop in Cranbrook reden we verder naar het westen. Via Royal Tunbridge Wells, waar we even stopten om wat boodschappen te doen, reden we naar East Grinstead en vervolgens naar Heron’s Bonsai in Newchapel.
Heron’s Bonsai
We kwamen rond de middag aan bij de bonsai kwekerij, waar we de enige bezoekers waren. We bekeken de boompjes die te koop aangeboden werden en verbaasden ons over de creativiteit van de kwekers. Allerlei soorten bomen in allerlei formaten en modellen stonden hier op de tafels. De meeste bomen waren te koop, maar er werden ook exemplaren getoond die niet voor de verkoop waren.
We liepen een rondje door de kwekerij en bekeken de verschillende bomen. Nadat we wat inkopen hadden gedaan gingen we verder naar Wisley Gardens
Wisley Gardens
De kassen
We reden terug naar East Grinstead en namen een lunch bij McDonalds. Daarna reden we in noordwestelijke richting over secundaire wegen en de ring rond London naar RHS Wisley Gardens. De Royal Horticultural Society is een vereniging die al meer dan 200 jaar werk maakt van het ondersteunen van liefhebbers van tuinen.
We kochten een kaartje om de tuin binnen te gaan en gingen als eerste naar de enorme kas, omdat die als eerste zou sluiten. Er waren veel mensen aanwezig, waaronder nogal wat kinderen. Kennelijk was het voor diverse gezinnen een leuk uitstapje in hun herfstvakantie.
In de kas waren diverse klimaten nagebootst. Van vochtig en warm tropisch regenwoud tot koele en droge woestijnen met cactussen. Uiteraard ontbraken ook de orchideeën niet.
Tuinen in de open lucht
Nadat we door de kassen waren gelopen gingen we terug naar buiten en wandelden door het prachtig aangelegde park. We liepen eerst naar de rotstuin die meer dan 100 jaar geleden werd aangelegd en er indrukwekkend bijlag. Door de hoogteverschillen en de zorgvuldig gekozen kleuren was er veel te genieten.
Toen we bovenaan de rotstuin aangekomen waren, zagen we enkele kassen staan met planten die een warmer klimaat nodig hebben dan in dit deel van Engeland. De kassen waren inmiddels gesloten, maar we konden de (meest Afrikaanse) plantjes door het kassenglas zien staan.
Wat wel toegankelijk was, was de Bonsai Walk, een laantje met bonsai boompjes van Peter Chan die hij permanent tentoon mag stellen in deze modeltuin.
Door de rozentuin, die prachtig aangelegd was op een helling, liepen we naar beneden. Er bloeiden nog heel wat rozen, maar het was ook duidelijk zichtbaar dat deze bloemen veel regen en wind achter de rug hadden.
Beneden lagen de tuin met exoten en de cottagetuin vlak naast elkaar. We liepen daar even rond en keken naar de diverse planten, die deels nog mooi in bloei stonden. Met name op de proefveldjes naast deze tuinen stonden nog veel dahlia’s te pronken met hun prachtige bloemen.
We liepen terug naar de ingang en kwamen langs de vijver met o.a. waterlelies. Daarachter stond het laboratorium, gevestigd in een karakteristiek historisch gebouw, wat een mooi sfeerplaatje opleverde. Ook hier viel het gebruik van allerlei kleuren (ook groentinten) op, zodat er altijd een boeiend geheel te zien is.
Via de shop waar heel veel tuingerelateerde producten te koop zijn gingen we naar de uitgang en zochten onze auto op.
The Anchor Inn
We verlieten de tuinen in de schemering en gingen op weg naar Lower Froyle, waar we een kamer geboekt hadden bij The Achor Inn. De navigatie stuurde ons niet over de A3, maar over de M3. Dit was weliswaar een langere route, maar wegens drukte op de A3 zouden we er korter over doen.
Na ongeveer drie kwartier arriveerden we bij The Anchor Inn. Dit bleek een pub te zijn die bestond uit een heel oud gedeelte uit de 15e eeuw, met een aanbouw van recenter datum.
We checkten in en kregen de kamer boven de snug room, waar we hier en daar voorzichtig moesten zijn ons hoofd niet te stoten tegen de lage zolderbalken. Nadat we ons geïnstalleerd hadden gingen we in de moderne aanbouw eten. We kregen een voortreffelijke maaltijd en gingen daarna op tijd slapen na een mooie dag.
