Ontbijt in Pembroke Arms Wilton
Na een voortreffelijke nachtrust in de geluidsdichte kamer in Pembroke Arms stonden we op en gingen ontbijten in de het restaurant in de pub. We waren niet de enige gasten. Er zaten al enkele mensen te ontbijten en na ons kwamen er nog diverse mensen die kennelijk overnacht hadden. We moesten vrij lang wachten op ons ontbijt, maar dat hinderde ons niet omdat we tijd genoeg hadden om in Dover te komen.
Na het ontbijt zochten we onze spullen bij elkaar en leverden we de sleutel van de fijne kamer in. Daarna vertrokken we voor de (lange) autorit naar Dover. Net als twee jaar geleden kwamen we langs Stonehenge, wat we ook nu niet bezochten. Sinds het bezoekerscentrum er is kun je niet dichtbij parkeren en moet je meerdere uren uittrekken voor een bezoek dan dit monument. Die tijd hadden we niet, dus reden we door naar het oosten.
Ashford
We konden voorspoedig doorrijden en hadden goed weer. Af en toe miezerde het een beetje, maar regen van betekenis hebben we niet gehad. Hier en daar was men aan de weg bezig, maar dat leverde op dit tijdstip van de dag geen vertragingen op. Zodoende arriveerden we net na de middag bij Sainsbury’s in Ashford.
Daar kochten we wat boodschappen om mee naar huis te nemen. Terwijl we liepen te winkelen kreeg ik een bericht op mijn telefoon dat de veerdiensten vertraagd waren. Het advies was om gewoon op tijd in te checken en dan te zien wanneer de ferry zou vertrekken. De verwachting was dat we 2:45 uur vertraging zouden hebben.
Dover
Nadat we onze boodschappen in de auto hadden gelegde vertrokken we voor het laatste stukje naar Dover. Daar arriveerden we ongeveer twintig minuten later. De douane liet ons vlot passeren en na een korte check op verboden stofjes aan de handgrepen van onze auto mochten we verder naar check in. Dat bleek nog niet zo mee te vallen.
Links van ons stonden vrachtwagens rijen dik, zodat we niet naar links op konden schuiven, wat wel nodig was om bij de incheck van P&O terecht te komen. Daar kwam nog bij dat we door een medewerker in een oranje hesje naar rechts werden verwezen, waardoor we uiteindelijk terecht kwamen bij de check in van Irish Ferries.
Ik verwachtte dat de verschillende ferries elkaars klanten konden behandelen in deze situatie, waar iedere maatschappij te maken had met enorme vertragingen. Dat bleek niet zo te zijn. De vriendelijke vrouw van Irish Ferries kon ons niet inchecken voor P&O, maar verwees ons wel door naar een kantoortje waar dit wellicht wel kon gebeuren. We reden naar het gebouwtje, waar we inderdaad ingecheckt werden op de boot die volgens verwachting om 17:45 uur zou vertrekken. Tijdens het proces vertelde men ons dat het waarschijnlijk was dat we binnen drie kwartier konden vertrekken. Tamelijk verwarrende allemaal.
We reden daarom naar de opstelrij die we hadden doorgekregen en keken toe wat er allemaal gebeurde. Een schip van P&O werd volgeladen met vrachtwagens. We verwachtten dat we daarna op dezelfde ferry toegelaten zouden worden, maar dat bleek niet zo te zijn.
Afvaart naar Calais
Inmiddels was er een veerboot van P&O gearriveerd. Nadat de laatste auto’s eraf gereden waren, werden de slagbomen gesloten, maar dat duurde niet lang. Na korte tijd werd de toegang tot de boot weer geopend en mochten wij het schip oprijden.
Nadat we ons geïnstalleerd hadden werd er omgeroepen dat we binnen een half uur af zouden varen. Voor ons zou dat een vertraging van zo’n 45 minuten op ons geboekte schema betekenen. De boot vertrok inderdaad na een half uurtje, waarna we na een voorspoedige overtocht rond half zes de kade van Calais opreden.
Van Calais naar Kapelle
We begonnen aan de thuisreis en reden de snelweg op naar het noorden. Bij Duinkerke gingen we de weg af en reden naar een McDonald’s om een hapje te eten. We ontdekten dat ze bij deze McDonald’s geen wegwerpservies meer gebruikten voor mensen die in het restaurant aten. Alles zat in plastic bakjes en schaaltjes die opnieuw gebruikt konden worden.
Na de maaltijd reden we verder naar Kapelle waar we, na een tankbeurt in Brugge, voorspoedig arriveerden. We pakten de spullen uit en genoten nog even na van enkele mooie dagen in Zuid-Engeland.
