Stadswandeling in Maastricht – vrijdag 2 juli 2021

Van Ter Worm naar Maastricht

Na een goede nachtrust in kasteel Ter Worm stonden we op en gingen ontbijten in de eetzaal van het ‘echte’ kasteel voordat we vertrokken voor onze stadswandeling in Maastricht. We werden vriendelijk ontvangen en men maakte ons wegwijs m.b.t. het buffet.

In verband met de pandemie was de capaciteit van het restaurant beperkt, maar verder was het eten en de service van hoge kwaliteit. We bestelden een warm gerecht uit de keuken en genoten van ons ontbijt, terwijl we uit de kasteelramen in de prachtige tuin konden kijken.

Na het ontbijt pakten we de spullen die we vandaag nodig dachten te hebben bij elkaar en vertrokken in de richting van Maastricht. We reden een stukje naar het zuiden over N281 en gingen toen via de A79 in de richting van Maastricht. We kozen voor een omweg over Valkenburg, waar we het aardige centrum zagen en de Cauberg opreden. Daarna ging het over de N590 naar Maastricht.

Jekerkwartier

We parkeerden op Q-park stadspark 1 en begonnen aan onze stadswandeling in Maastricht. We liepen naar de Jeker, waar we al snel op de Leeuwenmolen stuitten. De beek, die ook als stadsgracht fungeert, heeft hier een aparte aftakking om deze historische molen van water te voorzien.

We liepen verder over de stadsmuur langs de Jeker, tot we via de Heksenstraat de Bonnefantenstraat inliepen, waar we het beroemde en kenmerkende Huys op de Jeker zagen staan. Vlak bij het Ezeltje op de Ezelmarkt hadden we een prachtig uitzicht op dit oude huis dat over de beek is heen gebouwd.

Het ezeltje op de Ezelmarkt suggereert dat hier in vroeger tijden ezels verhandeld werden. De naam schijnt echter niets met ezels te maken te hebben. De plaats zou genoemd zijn naar ‘Eselen’, het uitkloppen of slaan van laken, zodat de markt mogelijk als stoffenmarkt heeft gefungeerd.

Vrijthof

We liepen via de Bouillonstraat en Sint Servaasklooster langs oude huizen en gebouwen in de richting van de binnenstad. We zagen de torens en contouren van de twee kerken op het Vrijthof al boven de huizen uitsteken.

We liepen langs de Sint-Janskerk, met de karakteristieke rode toren, naar het Vrijthof. Helaas was de kerk gesloten i.v.m. de Coronapandemie. We ontdekten later dat er slechts een historische kerk geopend was. Ook de Sint-Servaasbasiliek, die naast de Sint-Janskerk aan het Vrijthof staat, was gesloten.

Inmiddels was het tijd voor koffie met een stuk vlaai. We zochten een terras op in de buurt van het café met de beeldende naam ‘In den Ouden Vogelstruys’ en lieten koffie en kersenvlaai komen. We genoten ervan, terwijl de toeristen die vandaag in groten getale op Maastricht afgekomen waren aan ons voorbij liepen. Aan de drukte op straat was niet af te lezen dat we midden in een pandemie zaten.

Langs de Markt naar de Maas

Nadat we de koffie op hadden liepen we door de winkelstraten van de Binnenstad op gemak naar de Markt, waar het vandaag markt was. Het fraaie stadhuis was omringd door marktkramen waar van alles werd verkocht. Veel groente, fruit en bloemen, maar vooral ook heel veel stoffen en andere benodigdheden voor het zelf maken van kleding. Ondanks de markt konden we het stadhuis mooi zien staan. Zonder kramen zal dit ongetwijfeld een plaatje zijn op dat grote plein.

Van de markt liepen we terug naar de Maastrichter Brugstraat. Toen liepen we recht op de Sint Servaasbrug af. Deze brug die als de oudste van Nederland te boek staat verbindt de binnenstad met de wijken ten oosten van de Maas, waarvan Wyck misschien wel de bekendste is. Vanaf de brug hadden we een mooi uitzicht op dit stadsdeel, met de reclame van Ridder Bier (van de Wyckse Witte) en de Sint Martinuskerk als opvallende blikvangers.

Door het Stokstraatkwartier en De Boompjes naar de Helpoort

We liepen nu door het Stokstraatkwartier ongeveer parallel aan de Maas in zuidelijke richting. Dit gedeelte van de stad is een halve eeuw geleden grondig opgeknapt, nadat het ernstig verpauperd was. Nu is het een wijk met veel winkels en boetiekjes in een historisch decor.

Aan het einde van de Stokstraat sloegen we linksaf en namen een lunch op het terras van La Bonne Femme op de Graanmarkt.

Na de lunch liepen we door De Boompjes naar de Hoge Brug, vanwaar we een mooi uitzicht over de Maas hadden. Blikvanger was de Sint Servaasbrug, die we vanaf deze plaats prachtig konden zien liggen.

Langs een prachtig bloeiende trompetboom aan de Maasboulevard liepen we door De Boompjes naar de Helpoort, een stadspoort uit de 12e eeuw, die nu midden in de binnenstad staat. Ook dit monumentale gebouw was vandaag niet te bezoeken in verband met de Coronapandemie.

Onze-Lieve-Vrouwebasiliek

We liepen door de poort de Sint Bernardusstraat in, waardoor we terugliepen naar de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek, die we vlak voor de lunch al hadden zien staan een het begin van de Stokstraat. Het koor van de kerk is vanaf de Graanmarkt goed te zien. We ontdekten later dat de westgevel in deze tijd van het jaar grotendeels aan het gezicht onttrokken wordt door de bomen op het Onze Lieve Vrouweplein.

We liepen naar het Onze Lieve Vrouweplein en gingen de kerk binnen. Deze basiliek was de enige kerk die we vandaag open aantroffen en dus even konden bezoeken. Binnen was alles schemerig, behalve het orgel, dat prachtig uitgelicht tegen we westgevel stond.

Langs de Bisschopsmolen en het Faliezusterspark terug naar de parkeerplaats

Nadat we de kerk bekeken hadden liepen we op gemak terug naar de auto. We kwamen daarbij door de Bisschopsmolen, een andere watermolen die door de Jeker wordt aangedreven. Het leek erop dat hier normaal gesproken demonstraties gegeven worden, maar vandaag was het gebouw leeg en verlaten, op de wandelaars na die de route door deze molen gekozen hadden voor hun wandeling.

We liepen tussen de Waalse Kerk en de Minnebroederskerk door en sloegen even rechtsaf om het Lange Grachtje te bekijken. Daarna gingen we door de Begijnenstraat via het Faliezusterspark naar de parkeerplaats, waar we de auto opzochten.

Sint-Pietersberg

We reden de parkeerplaats af en gingen langs de Maasboulevard in zuidelijke richting tot we bij de Urselinenweg kwamen. Die reden we op tot de parkeerplaats, waar we uitstapten en een wandelingetje in de omgeving maakten. Eerst liepen we naar een uitkijkpunt waar we in noordelijke richting keken en de torens van Maastricht konden zien.

In het noordoosten zagen we het provinciehuis, dat aan de overkant van de Maas ligt. In Limburg noemt men dit karakteristieke gebouw niet provinciehuis maar Gouvernement.

Daarna liepen we de berg een eindje verder op tot we bij het punt kwamen waar we de steengroeve in konden kijken. Er wordt nu geen mergel meer gewonnen en de ENCI-fabriek ligt stil. We bekeken de grote waterplas in de diepte en zagen de aanpassingen die waren gedaan om deze groeve om te vormen tot een natuurgebied.

We liepen naar de auto en reden terug naar de Maas die we een eindje volgden, tot we net voorbij de ENCI-fabriek rechtsaf sloegen en na een korte rit bij Chalet D’n Observant aankwamen. Daar dronken we wat op het terras met uitzicht op de mergelgroeve en de verlaten gebouwen van de cementfabriek.

Via Ternaaien terug naar Ter Worm

We reden daarna nog een eindje verder stroomopwaarts tot we net over de grens in België de het kanaal van Lanaye over konden steken. De weg leidde ons over een stuk land tussen de Maas en het Albertkanaal door Belgische plaatsen als Ternaaien (Lanaye), Nivelle en Lieze (Lixhe) naar de brug over de Maas, waardoor in een deel van Vlaanderen terecht kwamen dat als een enclave tussen Wallonnië en Nederland ligt. Vrijwel meteen passeerden we de grens met Nederland, waarna we binnen een half uur terug waren bij Kasteel Ter Worm.

Daar aten we een fantastisch diner in het restaurant van het kasteel. De gerechten waren overheerlijk en de bediening vorstelijk.

Na het eten pakten we alvast een beetje in als voorbereiding voor ons vertrek.

Klik hier voor een plattegrond van de stadswandeling, of scan de QR code hieronder

vorige – terug naar boven – volgende